معنی کنستانس دوم - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(کُ سِ سِوْ وُ)

فلاویوس کنستانتین. امپراطور روم و همکار هونوریوس. فوت 421 میلادی (از لاروس)

(کُ تِ دُوْ وُ)

امپراطور روم شرقی از 641 تا 668 میلادی (از لاروس)

(کُ سِ اَوْ وَ)

امپراطور روم (متولد حدود 225 فوت 306 میلادی) وی از سال 305 تا 306 امپراطور روم بود و بنیانگذار ’فلاوین ها’ و پدر کنستانتین اول است. (از لاروس)